Szkodliwość ekonomiczna farm wiatrowych dla gmin i mieszkańców.

Spadek wartości gruntów.

Do najbardziej powszechnych i oczywistych zagrożeń, o którym milczą zwolennicy wiatraków, jest spadek wartości gruntów i nieruchomości na terenie danej gminy. Spadek wartości dotyczy w głównej mierze terenów w odległości 3-4 km od farmy wiatrowej, ale w przypadku zmiany planu zagospodarowania przestrzennego w odniesieniu do całej gminy zagrożone stają się wszystkie grunty. Naturalne jest to, że potencjalni osadnicy przestają być zainteresowani budowaniem nowych domów na terenach zagrożonych hałasem oraz dewastacją krajobrazu powodowanymi przez farmy wiatrowe. Znaczny, bo np. 50% spadek wartości istniejących nieruchomości i gruntów powoduje zmniejszenie realnej hipotecznej zdolności kredytowej mieszkańców oraz niebezpieczeństwo wypowiadania przez banki już zaciągniętych kredytów hipotecznych. Już tylko takie zagrożenie powinno powstrzymać radnych gminy przed procedowaniem zmian w planie zagospodarowania przestrzennego zgodnie z pragnieniem koncernów wiatrowych.

Ograniczenia w przekształcaniu działek rolnych na budowlane.

Realne zagrożenie ekonomiczne, które na dłuższą metę spowoduje milionowe wręcz straty dla właścicieli gruntów stanowią ograniczenia w przekształcaniu gruntów rolnych na działki budowlane. Gdy Sejm w końcu ustali minimalną dozwoloną odległość farm wiatrowych od budynków mieszkalnych i wyniesie ona, jak można się spodziewać 2-3 km, spowoduje to wykluczenie możliwości rozwijania nowej zabudowy mieszkalnej w tej ustawowej odległości od powstałych wcześniej wiatraków. W efekcie w promieniu odległości ustawowej od wiatraków zostanie wstrzymany wszelki rozwój nowego osadnictwa, co stanowi realne zagrożenie zarówno dla właścicieli gruntów, jak dla budżetu gminy, który w perspektywie lat nie będzie mógł czerpać podatków od nowych osadników. Gdyby rzetelnie podliczyć wartość strat finansowych na przestrzeni 30 lat (na taki minimalny okres podpisywane są umowy, choć są też umowy bezterminowe!), spowodowanych brakiem podatków od nowych nieruchomości okazałoby się, że planowane wpływy z tytułu podatku od nieruchomości z turbin wiatrowych nie zrównoważyłyby tej kwoty. Mówiąc więc o zakładanych zyskach finansowych władze gminy powinny przedłożyć również długoterminową analizę finansowych strat na skutek planowanej inwestycji.

Utrudnienia w zezwoleniach na budowę i niemożliwość rozbudowy istniejących wsi.

Kolejnym zagrożeniem potwierdzonym w rozmowach z przedstawicielami gmin, w których już istnieją farmy wiatrowe, są utrudnienia w otrzymywaniu zezwoleń na budowę na terenie istniejących wsi znajdujących się kilkaset metrów od wiatraków. Problem ten nasili się po ustawowym uregulowaniu minimalnej odległości, która jak można sądzić wyniesie ok. 2-3 km. Okaże się wtedy, że istniejące wsie skazane są na wymarcie i całkowite wstrzymanie wszelkiego budownictwa, co w perspektywie 30 lat oznacza całkowite wymarcie danej wsi. Czy zniszczenie istniejącej struktury materialnej i społecznej a przez to osłabienie naturalnej żywotności lokalnej wspólnoty jest na rękę rządzącym? Niech każdy sam odpowie sobie na to pytanie. Z pewnością można powiedzieć, że ten, kto mimo ostrzeżeń i napomnień takie nieobliczalne w skutkach działania popiera nie kieruje się dobrem tej wspólnoty a jej trwałość i zrównoważony rozwój nie ma dla niego żadnego znaczenia. Taki człowiek, gdy w jego rękach jest władza, sam stanowi największe zagrożenie ekonomiczne dla mieszkańców danego terenu.

Jakość umów firm wiatrowych z właścicielami działek.

Temat jakości i korzystności umów podpisywanych przez poszczególnych rolników z firmami wiatrowymi i rzekomych korzyści jakie mają im one przynieść stanowi zagadnienie samo w sobie. Z przeprowadzonych dotychczas analiz widać jasno, że umowy te, choć bez zarzutu pod kątem prawnym są rażąco niekorzystne dla rolników. Podpisywanie takich umów na zasadach wieczystej służebności i bez żadnych ograniczeń to objaw ludzkiej lekkomyślności.