– Czy ja żyję w świecie realnym, czy w wyimaginowanym?
– Czy Ja jestem imaginacją?
– Nie, ale to wszystko wygląda tak nierealnie.
– A co jest realne według Ciebie? Czy tylko to, czego możesz dotknąć zmysłami? Czy sądzisz, że one są miarą rzeczywistości?
One są cząstką rzeczywistości i to bardzo prymitywną. Pokazują tylko część rzeczywistości i nie w pełnym wymiarze.
Pełna rzeczywistość mieści się poza możliwością zmysłów i jest duchowa. Można do niej dotrzeć przez miłość. Miłość objawia to, czego zmysły nie są w stanie dostrzec. Życie duszy to miłość.
Możliwości duszy są o wiele większe niż ciała. Nie można więc stawiać ich na równi.
Człowiek to dusza obleczona w ciało i ożywiona Duchem Bożym.
Dusza może żyć bez ciała i życie jej wtedy jest o wiele doskonalsze. Ciało ludzkie żyje tylko wtedy, gdy dusza jest w nim. Ona sprawia, że żyje[,] i ona nadaje wartość życiu ciała. Dlatego trzeba ciągle doskonalić życie duchowe i dbać o zachowanie sprawności ciała, aby wypełniać zadania miłości.
Alicja Lenczewska
Świadectwo. Dziennik duchowy.