Jedenastu zaś uczniów udało się do Galilei na górę, tam gdzie Jezus im polecił. A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili. Wtedy Jezus podszedł do nich i przemówił tymi słowami: ?Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata?.
Uczniowie idą do Galilei na górę, ponieważ tak im polecił Jezus. Szukamy tego, co jest więcej, wyżej, co jest ponad doczesnością. Góra jest miejscem, na którym oddawano cześć Bogu. Uczniowie idą tam, gdzie będą mogli uwielbić Boga. Staje się tak, kiedy wypełniamy polecenie Pana. Nasza góra jest miejscem wypełniania przez nas poleceń Jezusa. Zobaczmy, że uczniowie trzymają się razem, są wspólnotą, która poddaje się prowadzeniu przez Mistrza. O tyle osiągamy to, co jest wysokie, głębokie, o ile trzymamy się razem we wspólnocie wiary i o tyle, o ile naszym przewodnikiem jest Pan.
Jesteśmy bardzo zróżnicowani we wspólnocie wiary. Jedni wierzą, inni wątpią. Jedni trwają w Kościele, inni z niego odchodzą zgorszeni błędami, złem, które zobaczyli we wspólnocie wierzących. Nasz wiara odnosi się do Jezusa, nie zaś do ludzi. To nie Chrystus sprowadza zgorszenie, nie On jest twórcą zła. Co jest istotne w życiu wierzącego? Oddawanie pokłonu Bogu? To jest postawa oddania się Jemu, uniżenia, posłuszeństwa, zależności, uwielbienia Go, jako mojego Boga i Pana. Uczniów było jedenastu. Pośród nich jedni wierzyli, inni wątpili w to, że widzą Jezusa zmartwychwstałego. Czasem jest tak, że moja wiara nie ma mocy oddziaływania na innych, nie uwalnia innych z wątpienia.
Rzecz przedziwna. Jezus wie o tym, co wypełnia serca uczniów. Nie mówi, iż jedni będą głosili Ewangelię, inni zaś, ponieważ wątpią w Jego obecność jako zmartwychwstałego, nie mogą być posłani. Pan posyła jednych i drugich. Ewangelię głoszą mocni i słabi. Chrystus objawia się nie przez moc, mądrość, inteligencję, a nawet, nie przez brak wątpliwości w wierze głoszącego, lecz przez posłuszeństwo posłanego. Bez względu na to, jaka jest nasza wiara, czy mamy wątpliwości czy też nie, idziemy i wypełniamy to, co Bóg mówi do nas. Nie tyle należy naszą uwagę koncentrować na tym, co nasze, lecz na tym, co jest Chrystusa oraz na tym, że On jest z nami. On działa z mocą w słabych, pokornych, ufnych, całkowicie Jemu oddanych, posłusznych, wiernych.
Ks. Józef Pierzchalski SAC
Źródło: przemiana.biblia.pl