Dzielną kobietę któż znajdzie? [słowo na niedzielę]

Uważana za jedną z biblijnych Ksiąg Mądrości – Księga Przysłów, jest postrzegana przez wielu jako księga proroctw. W Księdze Przysłów rozdział 31. daje nam w szczególności bardzo wnikliwy obraz życia Matki Bożej. Zbadajmy go bliżej, aby dowiedzieć się więcej o wielkiej cnocie i dostojeństwie tej dzielnej kobiety. W Księdze Przysłów, natchniony Autor napisał poemat na cześć pewnej dzielnej niewiasty w następujący sposób:

Niewiastę dzielna któż znajdzie?
Jej wartość przewyższa perły (Księga Przysłów, 31, 10)

Jeśli przyjrzymy się etymologii słowa „dzielna”, dowiemy się, że pochodzi ono z języka łacińskiego i znaczy – idealna, godna, przezacna, poczciwa, cnotliwa. Chociaż przytoczony wers może odnosić się do wielu kobiet, spójrzmy na niego z innej perspektywy – jako proroctwo, ponieważ tak naprawdę, to adresowany był do Maryi, najbardziej błogosławionej ze wszystkich kobiet.
Autor pisze o Maryi wolnej od grzechu, o jej ogromnym uwielbieniu Boga, który jest symbolem męża.

Serce małżonka jej ufa, na zyskach mu nie zbywa; nie czyni mu źle, ale dobrze przez wszystkie dni jego życia (31, 11,12).

Te słowa dosłownie odnoszą się do Maryi, która była bez grzechu i nigdy w całym swoim życiu nie zgrzeszyła. Autor kontynuuje mówiąc, że:

Podobnie jak okręt kupiecki chleb sprowadza z daleka (31, 14).

Pod postacią „chleba z daleka” kryje się nie kto inny, jak nasz Pan Zbawiciel Jezus Chrystus. Który sam mówił:

Ja jestem żywym chlebem, który zstąpił z nieba (J. 6, 51).

Maryja, Matka Chrystusa, przynosi nam ten Boży Chleb, którym karmi nas podczas świętej Eucharystii.
Maryja jest również przedstawiona jako osoba wielkiego serca:

Otwiera dłoń ubogiemu, do nędzarza wyciąga swe ręce (31, 20).

Jej miłosierne działania nie kończą się na ziemi, modląc się otrzymujemy Jej nieustającą pomoc z nieba. Jej niebiańska misja trwa i jak Autor Księgi Przysłów dodaje:

Bada bieg spraw domowych, nie jada chleba lenistwa (31, 27)

Odkąd Maryja jest Matką Kościoła, a my Jego częścią, modląc się do Niej w dobrej wierze, możemy być pewni, że Maryja nas obserwuje i troszczy się o nas. Księga Przysłów mówi także o jej wielkim cierpieniu i smutku:

Bada rolę – kupuje ją, z zarobku swych rąk zasadza winnicę (31, 16).

Winnica, miejsce uprawy winogron, symbolizuje cenną krew Jezusa, który został ukrzyżowany w obecności swojej Matki. Jej ogromny żal powtarza się znowu, gdy:

Sporządza sobie przykrycie, jej suknia z bisioru i z purpury (31, 22).

Cierpienia, jakich Maryja doznała są jej wynagradzane w niebie i na ziemi przez nasze modlitwy.
W następnym wersie Autor Księgi przepowiada, że:

Powstają synowie, by aby ją wysławiać, i mąż jej żeby ją uwielbiać.: «Wiele niewiast pilnie pracuje, lecz ty przewyższasz wszystkie» (31, 28,29).

Te słowa odbijają się echem w Nowym Testamencie, św. Elżbieta będąc napełniona Duchem Świętym zwraca się do Maryi słowami:

Błogosławiona jesteś między niewiastami, owoc twojego żywota (Łk 1, 42).

Takie słowa wypływają także z ust innych dzieci Maryi, tych, które zostały natchnione Duchem Świętym, które wznoszą modlitwy do Niej. Niestety, nasza mowa, słowa ludzkie nie są w stanie opisać chwały Maryi, ale słowa Boga zawarte w Księdze Przysłów są jej prawdziwym uwielbieniem, nagrodą, jej pochwałą. Ostatni wers z Księgi oddaje najpiękniej cześć tej dzielnej niewieście, przepowiadając jej wielkie nagrody otrzymujące od samego Boga Ojca:

Kłamliwy wdzięk i marne jest piękno: chwalić należy niewiastę, co boi się Pana. Uznajcie owoce jej rąk, niech w bramie chwalą jej czyny (31, 30,31)

źródło:niedziela.pl

Podziel się artykułem na: Share on FacebookTweet about this on TwitterShare on Google+Email this to someone

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Top