Film opowiada o czasach rzymskich w Judei. Żydowski książę Juda Ben Hur, przyjaźni się z rzymskim żołnierzem, Messalą, którego zna od dziecka, człowiekiem o wysokich ambicjach, pragnącym zdławić żydowską rebelię. Messala prosi o pomoc Ben Hura, który odmawia udziału w bratobójczej walce, lecz Messala poczytuje to za zdradę.
W czasie wjazdu nowego rzymskiego namiestnika, odbywającego się obok domu Ben Hura, jego siostra przypadkowo strąca dachówkę, która pechowo trafia w namiestnika. O ten czyn zostaje posądzony Juda Ben Hur; sądzi go Messala. Ben Hur zostaje skazany na galery, a jego matka i siostra zostają wtrącone do lochu. Juda poprzysięga, że wróci i pomści tę niesłuszną karę.
Podczas transportu więźniów na statek dowódca zarządza postój w jednej z wiosek. Wycieńczeni więźniowie mogą dostać od mieszkańców odrobinę wody, lecz dowódca zastrzega, że nie można obdarować nią Ben Hura. Zrozpaczony mężczyzna upada na ziemię. Nagle podchodzi do niego mężczyzna z wioski i podaje Ben Hurowi wodę – jest to Jezus Chrystus. Dowódca rzymski patrząc w twarz Chrystusa nie ma odwagi zaprotestować.
Źródło: Wikipedia