Maria Valtorta – Koniec czasów. Walka dobra ze złem u progu wiosny Kościoła. Boże pouczenia o Końcu czasów, Antychryście i czasie Ducha

«Wiosna Kościoła» – te słowa często padały z ust Ojca Świętego Jana Pawła II, który swym spojrzeniem proroka widział – ponad zalewem zła, atakującym człowieka, społeczności i narody – jutrzenkę innego, nowego, lepszego życia dla świata, a przede wszystkim dla Kościoła… Kiedy to nastąpi? Jakie wydarzenia będą temu towarzyszyć? Jaka w tym wszystkim jest rola wierzących, którzy kochają Boga? Czym jest czekający ludzkość sąd? Co oznaczają apokaliptyczne bestie? Czy żyjemy już w czasie zapowiedzianych przez proroków wydarzeń?
Na te pytania odpowiada wybór pism zanotowanych przez Marię Valtortę w latach trwającej II Wojny Światowej. Wtedy wszyscy spodziewali się, że nazizm – będący największą ohydą, jaka dotknęła ludzkość – na zawsze odejdzie i w sercach zwycięży Dobro. Jednak Chrystus pouczający Marię – swego „małego Jana” – na wzór św. Jana Apostoła, któremu w Apokalipsie ukazał zło i dobro ostatnich czasów, ostrzega, że dopóki człowiek nie porzuci zła w swoim życiu i nie zwróci się do Boga, dopóty szatan będzie mógł przychodzić na świat, szkodząc mu na różne sposoby, aby spowodować potępienie jak największej liczby dusz, aż zło osiągnie swój szczyt w wielu plagach, które z winy ludzkości spadną na wszystkich, oraz w pojawieniu się Antychrysta…

Książka zawiera wybór tekstów z pism „I Quaderni” z lat 1943-1947

Książkę można zakupić w sklepie wydawnictwa Vox Domini – KLIKNIJ

SŁOWO O AUTORCE:
Maria Valtorta (1897-1961), była obdarzona niezwykłym talentem literackim. Jej dobrze zapowiadającą się przyszłość przerwał tragiczny wypadek: została napadnięta i uderzona łomem. Jej życie stało się pasmem cierpień, poświęciła się jednak bez reszty miłosierdziu Bożemu jako ofiara wynagradzająca. Znosiła coraz większe cierpienia aż do paraliżu i wyłączenia z życia czynnego. Została jednak obdarowana nadzwyczajną łaską: Jezus ukazywał jej Swe życie i nauczanie, zawarte w wielotomowym dziele pt. „Poemat Boga-Człowieka”.

    Wizje te cechuje niezrównana głębia i wierność Ewangelii oraz ogromna plastyczność opisu. Czytelnik oddający się tej lekturze ma wrażenie uczestniczenia w ewangelicznych scenach i wydarzeniach z życia Chrystusa, Jego Matki i apostołów, coraz lepiej pojmuje Jego nauczanie i dzieło odkupienia. Autorka, która nigdy nie była w Ziemi Świętej, opisuje z wielkim realizmem szczegóły krajobrazów, miejscowości i ich zabudowę, dzielące je odległości, przedstawia zwyczaje panujące w Palestynie.
W sposób niezrównany przedstawiona jest w jej dziele postać Matki Najświętszej – kochającej i najwierniejszej uczennicy Syna. Znany włoski teolog, o. Gabriel M. Roschini, ekspert Soboru Watykańskiego w dziedzinie mariologii napisał: „Żadne inne pismo maryjne ani nawet suma tego wszystkiego, co przeczytałem i przestudiowałem, nie była w stanie dać mi tak jasnego, tak żywego i także całościowego, tak świetlistego i fascynującego, a jednocześnie prostego i najwyższego pojęcia o Maryi, arcydziele Boga, jakie dały mi dzieła Valtorty. Pomiędzy Świętą Dziewicą przedstawianą przeze mnie i moich kolegów mariologów a Świętą Dziewicą ukazaną przez Valtortę, jest taki sam kontrast, jaki istnieje pomiędzy ‚papierową’ Madonną a żywą Maryją Dziewicą; jak pomiędzy Dziewicą o rysach mniej lub bardziej wyraźnych a Maryją Dziewicą pod każdym względem w całej swej istocie doskonałą…” (z książki: G. Roschiniego «Dziewica Maryja w pismach M. Valtorty»).

       Jasne zdanie o dziele M. Valtorty przedstawił Papież Pius XII, który poproszony o wydanie opinii, rzekł:  «Opublikujcie to dzieło w formie, w jakiej zostało napisane. Nie ma potrzeby wydawać opinii o jego pochodzeniu. Kto przeczyta ten zrozumie.» (Osservatore Romano, 26.02.1948).

źródło: voxdomini.com.pl

Wersja do druku