W modzie są dziś „prowokacje”, a „dekonstruktorzy narodowych mitów” nie muszą mieć odwagi, nie ryzykują niczym. Zdobywają popularność i poklask „autorytetów” – w przeciwieństwie do prawdziwego poszukiwacza prawdy, najwybitniejszego powojennego pisarza historycznego, człowieka, który „walczył z potworem na ubitej ziemi” – Józefa Mackiewicza.
Nikt tak wcześnie jak on nie uchwycił istoty komunizmu i nikt z taką pasją nie szukał prawdy w historii, płacąc za ideową bezkompromisowość i kwestionowanie utartych opinii odrzuceniem przez polityczną emigrację powojenną na Zachodzie i egzystencją na wygnaniu, często w skrajnej nędzy. W kraju władze wymazały jego nazwisko z polskiej literatury, a po 1989 roku Adam Michnik napisał o nim „zoologiczny antykomunista”.
„Tu leży armia”
Urodzony w 1902 roku w Petersburgu, po przeprowadzce rodziny do Wilna związany do końca wojny z tym miastem. Tu zaczął pisać reportaże dla „Słowa”. Docierał w najdalsze zakątki Kresów, dostrzegając zaniedbania władz warszawskich wobec tych ziem, traktowanych, jego zdaniem, po macoszemu; opisywał niekompetencje lokalnych urzędników, przysyłanych z Polski Centralnej, którym obce były niepisane miejscowe prawa życia społecznego i obyczaje.
źródło: naszdziennik.pl
