Wszystkim naszym Czytelnikom z okazji Świąt Bożego Narodzenia, składamy życzenia dobrze spędzonego czasu, pełnego Bożego światła, prawdziwego pokoju i choćby cząstki tej przedziwnej wzniosłej radości, której doświadczyli kiedyś bezpośredni świadkowie przyjścia Boga na ziemię.
Redakcja „Nasz Garbów”
Ten, który innych wzbogaca, staje się ubogim. Przyjmuje ubóstwo mego ciała, abym dostąpił bogactwa Jego Bóstwa. Ten, który jest pełnią chwały, ogołocił samego siebie, na krótki czas wyzbył się swojej chwały, abym miał udział w Jego pełni.
św. Grzegorz z Nazjanzu
Dlaczego pysznisz się, człowiecze? Z powodu ciebie Bóg się upokorzył. Może się wstydzisz naśladować pokornego człowieka, to przynajmniej naśladuj pokornego Boga. Przybył Syn Boga w postaci człowieka i stał się pokornym. Masz nakazane, abyś był pokornym; nie masz nakazane, abyś z człowieka stał się zwierzęciem. Bóg stał się człowiekiem; ty, człowiecze, poznaj, iż jesteś tylko człowiekiem. Cała twoja pokora na tym polega, abyś poznał siebie.
św. Augustyn
Co za przedziwne połączenie! Ten, który jest (Syn Boży), zaczyna istnieć; Stwórca staje się stworzony; niepojęty zostaje ujęty myślącą duszą, mieszczącą się w środku między bóstwem i przyziemnym ciałem. Wzbogacający drugich staje się żebrakiem, gdyż bierze na siebie żebractwo mojego ciała, abym ja się wzbogacił Jego boskością. Ten, który ma pełnię wszystkiego, zostaje ogołocony, gdyż na krótki czas pozbywa się swej chwały, abym ja miał udział w Jego pełności. Co to za bogactwo dobroci? Co to za misterium mnie dotyczące? Otrzymałem pierwej uczestnictwo w obrazie Bożym i nie ustrzegłem go; On przyjmuje uczestnictwo w moim ciele, aby i obraz ocalić, i ciało unieśmiertelnić. Wchodzi w drugą spółkę, o wiele dziwniejszą od poprzedniej: o ile wtedy udzielił nam tego, co lepsze, o tyle teraz przyjmuje uczestnictwo w tym, co gorsze. To jest bardziej Boskie od poprzedniego; to jest wznioślejsze w oczach ludzi rozumnych.
św. Grzegorz z Nazjanzu