W rodzinie każdy, nawet najmniejsze dziecko czy najstarszy krewny, jest ważny ze względu na samego siebie, a nie jako środek do osiągnięcia określonych celów. Dochodzimy tu do zasadniczej roli rodziny jako podwaliny, potrzebnej, by zbudować dobrze zorganizowane i otwarte społeczeństwo. Zaczynamy też dostrzegać, w łonie większej wspólnoty, jak ważne jest wywiązywanie się przez państwo z obowiązku wspomagania rodzin w wypełnianiu misji wychowawczej, ochrony instytucji rodziny i jej niezbywalnych praw oraz zapewnienia wszystkim rodzinom warunków pozwalających godnie żyć i się rozwijać.
Benedykt XVI
14 maja 2009 – Nazaret. Msza Św. na zboczu Góry Przepaści