Nagroda za Zasługi dla Ziemi Garbowskiej przyznawana przez Stowarzyszenie „Wspólnota Garbowska” dla osób zaangażowanych w różnych dziedzinach życia społecznego, gospodarczego, kulturalnego, sportowego podejmujących inicjatywy i prowadzących działalność służąca mieszkańcom Ziemi Garbowskiej wręczona została dla Tadeusza Tarki IV-krotnego radnego Rady Gminy Garbów, Zastępcy Wójta w latach 1998-2001. Na uroczystość 5 stycznia 2015 r., podczas której laureat otrzymał z rąk Kapituły Nagrody statuetkę przybyli liczni goście, między innymi pani Małgorzata Sadurska poseł na Sejm RP i pan Marek Wojciechowski radny Sejmiku Województwa Lubelskiego. Na Gali Honorowej wręczenia Nagrody byli obecni także pani Teresa Kot wójt gminy Jastków, pan Józef Gruszczyk burmistrz Ostrowa Lubelskiego, pani Marzena Pieńkosz-Sapieha prezes Fundacji Bank Żywności w Lublinie, pan Marek Krakowski pełnomocnik powiatowy PiS, liczni delegaci do Lubelskiej Izby Rolniczej, pan Grzegorz Kuna radny powiatu puławskiego, pan Robert Fiutek wydawca serwisu Nasz Garbów, pan Witold Komsta redaktor naczelny Nasz Abramów, pan Michał Stępniak wydawca i redaktor serwisu Fajsławice 24, przedstawiciele wielu licznych instytucji i organizacji oraz lokalnych stowarzyszeń.
Uzasadnienie Nagrody Za Zasługi Dla Ziemi Garbowskiej przyznanej w 2014 r. Tadeuszowi Tarce przez Walne Zgromadzenie Stowarzyszenia „Wspólnota Garbowska” 12 grudnia tr.
Tadeusz Tarka – 4-krotnie wybrany radnym Rady Gminy Garbów w okręgu Borków oraz Borków-Janów, w latach 1990, 1994, 1998 i 2010, 3-krotnie wybrany przez Radę do Zarządu Gminy Garbów, a w 1998 r. na Zastępcę Wójta, którą to funkcję sprawował społecznie, nieetatowo, do 2001 r.
Na wniosek radnego Tadeusza Tarki, zgłoszony w początkach 1991 r., w związku z prowadzonymi wówczas przygotowaniami do zbudowania sieci wodociągowej na obszarze całej gminy, Zarząd, a następnie Rada Gminy Garbów podjęły uchwałę o utworzeniu Gminnej Grupy Budowy Wodociągów. Działania te stanowiły odpowiedź na dosyć powszechny w tamtym czasie niedostatek wody w studniach i oczekiwanie mieszkańców rozwiązania tego palącego problemu. Sprawnie zorganizowana Grupa wodociągowa przystąpiła do robót już w kwietniu 1991 r. Zatrudnienie w niej znaleźli, z wyjątkiem jej kierownika, mieszkańcy gminy: dwaj hydraulicy zgłoszeni przez radnego Tadeusza Tarkę, dwaj operatorzy koparek, jednej samobieżnej typu „Ostrówek” i gąsienicowej typu „Waryński”, a nieco później także elektryk.
Pokłosiem utworzenia tej Grupy było stworzenie możliwości prowadzenia przez Gminę Garbów robót publicznych dla bezrobotnych, finansowanych w około 50% przez Urząd Pracy, najpierw rejonowy w Puławach, a następnie powiatowy w Lublinie. Od 1992 r. garbowska Gmina stale zatrudniała 20-30 bezrobotnych, głównie mężczyzn, a w okresach największych nasileń robót nawet do 40. Mieli oni, oprócz pracy i wynagrodzenia, ubezpieczenie emerytalno-rentowe i zdrowotne, a także mogli później dalej pobierać zasiłki. Działo się to w czasach kiedy nie było takiej możliwości emigracji za chlebem do zamożniejszych krajów, jak to ma miejsce obecnie.
Działalność Grupy wodociągowej i organizacja robót publicznych, na największą skalę w rejonie puławskim, a później powiecie lubelskim, przyniosła budżetowi Gminy Garbów milionowe oszczędności. Były one osiągane w kosztach, prowadzonych wówczas, licznych inwestycji, modernizacji i remontów, a zaoszczędzone miliony złotych inwestowano w kolejne gminne budowy i przedsięwzięcia. Osiągnięcia te stanowią znakomity dowód na prawdziwość sentencji, że „pieniądz robi pieniądz”. Należy zaznaczyć, że był to okres największej dynamiki rozwoju gospodarczego gminy Garbów. W dalszej konsekwencji zaowocowało to czołową pozycją Gminy Garbów w województwie lubelskim i w kraju, w latach 90-tych. Wyrazem tego był m.in. udział Gminy Garbów w konferencji najlepszych gmin III RP, na zaproszenie Komisji Samorządu Terytorialnego Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, w listopadzie 1999 r., w sejmowej Sali Kolumnowej. Niestety osiągnięcia te zostały zaprzepaszczone wraz z odwołaniem w czerwcu 2001 r. Zarządu Gminy, w którym radny Tadeusz Tarka był Zastępcą Wójta i wyborem nowego Zarządu z Kazimierzem Firlejem jako Wójtem.
W 1993 r. Tadeusz Tarka zainicjował utworzenie Ochotniczej Straży Pożarnej w Borkowie, do której przystąpiło około 40 Borkowian. Na jego wniosek, w tymże roku, wpisano do zadań inwestycyjnych Gminy budowę Domu Strażaka, który został ukończony w 1997 r. Oddanie do użytku remizy strażackiej połączone zostało z Dożynkami Gminnymi, jedynymi jak dotychczas w Borkowie. Otwarcie Domu Strażaka przyczyniło się do ożywienia życia społecznego w tej miejscowości. Przez wiele lat dużym powodzeniem cieszyły się strażackie zabawy taneczne z udziałem orkiestry. Ściągały one głównie młodzież z bliskiej i dalszej okolicy. Zapewniało to stałe i znaczące dochody borkowskiej OSP, którymi solidarnie i hojnie dzieliła się z różnymi podmiotami. Przy istotnym udziale Tadeusza Tarki udzieliła ona kilkadziesiąt dotacji, w tym: miejscowej szkole i kaplicy w Borkowie, parafii i gminie Garbów, innym OSP: w Janowie, Leścach, Gutanowie, Woli Przybysławskiej, klubom sportowym: Zawisza Garbów i BKS Bogucin, Domu Dziecka w Przybysławicach, akcji „Pomóż Dzieciom Przetrwać Zimę” Ewy Dados oraz wielu innym potrzebującym wsparcia.
Z dochodów własnych Ochotnicza Straż w Borkowie, której ważnym filarem był i jest Tadeusz Tarka, pełniący w niej funkcję gospodarza, mądrze zagospodarowała i powiększyła działkę wokół Domu Strażaka, zakupiła wyposażenie i umundurowanie strażackie, ufundowała sztandar jednostki, w istotny sposób pomogła Gminie zdobyć dotację ze źródeł zewnętrznych na zakup borkowskiego samochodu strażackiego, nabyła sprzęt sportowy dla młodzież oraz inne wyposażenie remizy. Borkowski Dom Strażaka stał się miejscem spotkań lokalnej społeczności, młodzieży, okolicznościowych uroczystości rodzinnych jak wesela, przyjęcia komunijne, chrzciny i inne. W 1999 r. gościła tu 40-osobowa delegacja z zaprzyjaźnionej austriackiej gminy Frankenburg, na czele z Burmistrzem Franzem Siebererem i z orkiestrą.
Tadeusz Tarka udzielał się także społecznie w NSZZ Rolników Indywidualnych „Solidarność”, uczestniczył w wielu demonstracjach organizowanych w obronie rolników i polskiej wsi, czynnie wspomagał festyny Ziemi Garbowskiej, jest jednym ze współzałożycieli parafialnej Rodziny Radia Maryja, sercem oddany Polsce i tej małej Ojczyźnie jaką jest jego rodzinny Borków i Ziemia Garbowska, niezwykle uczynny, solidarny i wrażliwy społecznie.
Kapituła Nagrody Za Zasługi Dla Ziemi Garbowskiej
Garbów, 12 grudnia 2014 r.
