Miłość (caritas) jest pełna prawdy i dlatego człowiek może ją pojąć z całym jej bogactwem wartości, może się nią dzielić i ją przekazywać. Prawda to bowiem „lógos”, który tworzy „diálogos”, a więc komunikację i komunię. Prawda, dzięki której ludzie wychodzą poza subiektywne opinie i odczucia, pozwala im wznosić się ponad uwarunkowania kulturowe i historyczne oraz spotykać na płaszczyźnie oceny wartości i istoty rzeczy. Prawda otwiera i jednoczy umysły w lógos miłości: oto chrześcijańskie orędzie i świadectwo miłości. W dzisiejszym kontekście społecznym i kulturowym, w którym jest rozpowszechniona tendencja do relatywizowania prawdy, przeżywanie miłości w prawdzie prowadzi do zrozumienia, że przyjęcie wartości chrześcijańskich jest elementem nie tylko użytecznym, ale koniecznym dla zbudowania dobrego społeczeństwa oraz prawdziwego, integralnego rozwoju ludzkiego. Chrześcijaństwo miłości bez prawdy łatwo można wziąć za zapas poczciwości, pożytecznej we współżyciu społecznym, lecz marginalnej. W ten sposób Bóg nie miałby już swojego własnego miejsca w świecie. Miłość bez prawdy zostaje zamknięta w ścisłym kręgu prywatnych relacji. Nie jest brana pod uwagę w projektach i procesach budowy ludzkiego rozwoju o uniwersalnym zasięgu, w dialogu wiedzy i działania.
Benedykt XVI
Caritas in Veritate (4)
![„Wszystko w życiu każdego człowieka jest ciągiem wydarzeń płynących z Mojej troski i Mojej Miłości.” [słowo na niedzielę]](https://naszgarbow.pl/wp-content/uploads/2017/07/Jezus-1-407x300.jpg "„Wszystko w życiu każdego człowieka jest ciągiem wydarzeń płynących z Mojej troski i Mojej Miłości.” [słowo na niedzielę]")
![Święta Rodzina – domem z Nazaretu [słowo na niedzielę]](https://naszgarbow.pl/wp-content/uploads/2014/12/f1-440x300.jpg "Święta Rodzina – domem z Nazaretu [słowo na niedzielę]")
Czyli bez prawdy cały chrześcijański projekt traci sens i realizm. Nie ma prawdziwej wspólnoty i jedności bez poszanowania prawdy. „Miłość bez prawdy zostaje zamknięta w ścisłym kręgu prywatnych relacji” na to muszą uważać wszystkie nasze Stowarzyszenia i Towarzystwa. Wszystkie bez wyjątku. Te grupy i organizacje, które otworzą się na prawdę, te będą się rozwijać ku dobremu i prawdziwie będą się zakorzeniać i wyrastać z realnej gleby społeczności. Te, które tego nie zrobią, aby trwać muszą być nieustannie naszczepiane i sztucznie podtrzymywane, bo same z siebie nie znajdą wystarczająco dużo soków do życia.