Miesięcznik katolicki „List” i „BIBLIA Krok po Kroku” – zachęta do czytania

Historia „Listu” sięga połowy lat osiemdziesiątych, trudnego dla Polaków czasu. Upadła wówczas „Solidarność”, komuna triumfowała. Miasta i wsie zanurzały się w morzu szarzyzny, brzydoty i atrap rzeczywistości. Brakowało niemal wszystkiego. Panował deficyt produktów spożywczych i przemysłowych. W ludziach gasł zapał do wprowadzania zmian. Królowało zniechęcenie, beznadziejność i brak motywacji do działania. Doprowadziły do tego lata represji i tłumienia inicjatyw. Pozostał głód wartości wewnętrznych, który zadecydował o otwartości na nowe religijne powiewy. Entuzjazm dotarł do nas z Zachodu.

Łukasz Mizia w liście otwartym do redakcji Tygodnika Powszechnego tak pisał o rodzeniu się Odnowy w Duchu Świętym w Kościele Katolickim: „Papież Jan XXIII modlił się w trakcie Soboru Watykańskiego II o powtórne Zielone Święta dla całego Kościoła i przywrócenie Mu całej mocy z powszechnością cudów i znaków, tak charakterystycznych dla pierwszych gmin chrześcijańskich. I rzeczywiście, odkąd w 1967 roku grupa amerykańskich profesorów i studentów z Uniwersytetu Notre Dame doznała uderzająco głębokiej odnowy duchowej łącznie z wystąpieniem biblijnych darów uzdrawiania, języków i innych, z których część wymieniana jest w 1 Kor. 12, tysiące ludzi na całym świecie weszło w bezpośrednią relację z żywym Jezusem, co pozwoliło na radykalną nieraz zmianę ich życia.” Pierwszego dokładnego opracowania i zebrania założeń nowego ruchu dokonał zespół teologów i liderów zgromadzonych przez kardynała Suenensa w Malines w Belgii w 1974 roku.

Ruch charyzmatyczny dotarł do nas z Francji. Pierwszy Ogólnopolski Kongres Odnowy w Duchu Świętym odbył się czternastego i piętnastego października 1983 roku na Jasnej Górze. W modlitewnej wspólnocie, zbierającej się u krakowskich dominikanów, znaleźli się ludzie, którzy zgromadzili interesujące materiały z częstochowskiego zjazdu i innych zachęcali do spisywania pokongresowych refleksji. Uznali, że pomoże to wewnętrznie wzrosnąć szerszej grupie osób związanych z Odnową. Spontanicznie zakiełkował pomysł założenia wewnętrznego pisemka. Głównymi inicjatorami dzieła byli: Jacek Ręka, lider Wspólnoty Odnowy w Duchu Świętym „Nowe Życie” oraz Sylwester Szefer, który został pierwszym redaktorem naczelnym. Pismo od początku redagowali mocno zaangażowani świeccy pod kościelną asystą dominikanów i we współpracy z jezuitami. Funkcje asystentów kościelnych pełnili: ks. Roman Pindel, ks. Bogusław Mielec, o. Jarosław Kupczak, o. Jan A. Spież i od 2005 roku o. Wiesław Szymona. Dwa pierwsze numery przybrały formę gazetki ściennej zawieszonej na antałku w Beczce. Tak nazywała się Salka Duszpasterstwa Akademickiego Ojców Jezuitów w Krakowie. Do końca 1984 roku wydano łącznie siedem numerów. Od stycznia 1985 roku „List” przybrał formę miesięcznika wydawanego w czarno-białej szacie graficznej.

Początkowo czasopismo bazowało na dużej ilości świadectw – listów. Stąd wziął się tytuł. Podobną formułę przejawiał później katolicki dwumiesięcznik „Miłujcie się” redagowany przez Towarzystwo Chrystusowe. „List” był prostą formą zwracania się do czytelnika, zaproszeniem do współtworzenia, zachęcaniem do dzielenia się świadectwem własnego życia. Inne katolickie pozycje, np. „Więź’, „Znak” bazowały na przygotowaniu merytorycznym. „List” stawiał na prostotę i dialog. Nie zaniedbywał meritum. Jednak najważniejsza stała się jasność przekazu.

Pierwotnie czasopismo było zaadresowane jedynie do członków Odnowy w Duchu Świętym. Z czasem swoim zasięgiem ogarnęło całą Polskę a chrześcijańskie dojrzewanie redakcji i czytelników zaowocowało zmianą potrzeb. Przestał wystarczać jego wyłącznie ewangelizacyjny charakter. Od 1989 roku zaplanowano poszerzenia profilu pisma o elementy formacyjne. Stopniowo ograniczano drukowanie świadectw. Pismo straciło na tym wielu czytelników, którzy często odwiedzali redakcję, ale zyskało innych, zwolenników mniej egzaltowanych form modlitwy.

Widocznym znakiem przeobrażeń była zmiana tytułu z „List Wspólnot Odnowy w Duchu Świętym” na „List, miesięcznik poświęcony odnowie życia chrześcijańskiego”. W pierwszym numerze z 1990 roku ogłoszono konkurs plastyczny na winietę „Listu”. Na projekty czekano do końca maja. Sierpniowy numer wydano w grubszej biało-czarno-niebieskiej okładce. Dwa lata później ubarwiono obwolutę. Pierwszy kolorowy numer wyszedł w 2001 roku.

Sylwester Szefer, pierwszy redaktor naczelny, fascynował się Francją. francuskimi wspólnotami i pismami. Dlatego w pierwszych latach „List” zawierał dużo tłumaczeń z tego języka, np. artykuły Nicka Cavnara. Spośród polskich intelektualistów, publikowała w nim m.in. Zofia Włodek, historyk filozofii.

Przez kilka lat „List” poszukiwał swojego wydawcy. W międzyczasie korzystał z gościnności m. in. wydawnictwa ZNAK. „W niedalekiej przyszłości mamy nadzieję uzyskać także wsparcie francuskiej oficyny wydawniczej „La Vie”, która wyraziła zainteresowanie naszym pismem” – w szóstym numerze „Listu” z 1990 roku pisał Sylwester Szefer. Do współpracy nie doszło, ponieważ natychmiast zareagował Jan Paluch, właściciel prywatnego przedsiębiorstwa „Maszachaba”, wydawca pisma literackiego „NaGłos”. „List” zyskał nową siedzibę na Placu na Stawach 3. Szefer tak odnotował ten fakt w październikowym numerze z 1990 roku: „Kilka tygodni temu otrzymaliśmy od „Maszachaby” lokal redakcyjny, telefon, komputer, stałe zatrudnienie i wszelkie środki pozwalające na normalne funkcjonowanie czasopisma. Jeden z członków naszej redakcji – Zbigniew Słup, został dyrektorem tego wydawnictwa”. Z powodu trudności i nieporozumień, jakie sprawiała nazwa „Maszachaba”, skrócono ją w 1992 roku i przekształcono w Wydawnictwo „M”.

„List” usamodzielnił się w 1995 roku. Odejście z prywatnego Wydawnictwa „M” i zastąpienie go zbudowanym na bazie „Listu” Stowarzyszeniem Ewangelizacji przez Media LIST z siedliskiem przy ul. Dominikańskiej 3/2 było ukoronowaniem podskórnego procesu. Decyzję spowodowała potrzeba niezależności od wpływów osób prywatnych.

W 1996 roku stanowisko redaktora naczelnego przejął Michał Jakubczyk, po nim Cezary Sękalski. Obecnie tę funkcję pełni Elżbieta Konderak. Sekretarzem redakcji jest Sławomir Rusin, redaktorem graficznym – Piotr Dylik. Ludzie „Listu” posiadają zróżnicowane wykształcenie, od specjalistycznego polonistycznego i teologicznego zaczynając, na matematycznym i leśnym kończąc. Z pismem współpracują m.in. Jan Budziaszek, Mirosław Pilśniak OP, Jacek Prusak SJ. Na „Liście” wychował się ks. Marek Gancarczyk – redaktor naczelny „Gościa Niedzielnego”.

Obecnie Stowarzyszenie Ewangelizacji przez Media LIST wydaje dwa miesięczniki – „List” i od 2009 roku „BIBLIA Krok po Kroku”, popularno naukowe książki z zakresu teologii, filozofii, historii, psychologii, produkuje audycje radiowe i corocznie organizuje ogólnopolskie rekolekcje dla dziennikarzy. Zespół redakcyjny w obydwu miesięcznikach stara się w miarę dogłębnie opracować jedno zagadnienie poświęcone modlitwie, duchowości, tematyce biblijnej oraz przenieść je na płaszczyznę codzienności używając przy tym ogólnie zrozumiałego języka. Od 1998 roku funkcjonuje listowa strona internetowa www.list.media.pl, do której odwiedzania serdecznie zachęcam.

Wersja do druku