Łaska i pokój pojednania [słowo na niedzielę]

„Będę słuchał tego, co mówi Pan Bóg: oto ogłasza pokój ludowi i świętym swoim. Zaprawdę bliskie jest Jego zbawienie dla tych, którzy się Go boją, i chwała zamieszka na naszej ziemi” (Ps 85[84], 9-10).

Słowa powyższe pochodzą z Psalmu dzisiejszej liturgii.

Oto Dziewica z Nazaret słucha tego, co mówi do Niej Pan Bóg przez swego Zwiastuna: „Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus (…). Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym” (Łk 1,31.35).

Dziewica z Nazaret słucha tego, co mówi do Niej Pan Bóg.

Słucha: nie tylko przyjmuje Słowo – jest posłuszna Słowu. Mówi: „Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa!” (tamże w.38). W ten sposób wypełnia się Adwent: pierwszy Adwent ludzkości.

Adwent oznacza bliskość zbawienia. Oznacza – chwałę Boga na ziemi.

Adwent jest spotkaniem. O tym również mówi Psalm:

„Spotkają się z sobą łaska i wierność, ucałują się sprawiedliwość i pokój” (Ps 85[84], 11).

Oto wraz ze Słowem, które staje się ciałem w łonie Dziewicy, zstępuje sprawiedliwość. Przychodzi od Boga. Przychodzi jako łaska i pokój: łaska i pokój pojednania z Bogiem w Przedwiecznym Synu.

Co ma wyjść na spotkanie owej darowanej człowiekowi w Chrystusie sprawiedliwości?

Co ma przynieść w swym sercu człowiek?

Ma przynieść wierność.

Jan Paweł II

Watykan, 9 grudnia 1984r.

Podziel się artykułem na: Share on FacebookTweet about this on TwitterShare on Google+Email this to someone

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Top