Wielki Piątek. Ludzie zabijają Boga

Jezu Chryste! Stoimy przed zakończeniem tego świętego dnia Wielkiego Piątku u stóp Twego Krzyża. Podobnie jak dawno temu w Jerozolimie u stóp Krzyża stali: Twoja Matka, Jan i Magdalena oraz inne kobiety, tak my teraz stoimy. Jesteśmy głęboko poruszeni doniosłością tej chwili. Brakuje nam słów, aby wyrazić to, co czują nasze serca. Tego wieczoru, po tym jak zdjęto Cię z Krzyża i złożono w grobie u stóp Kalwarii, pragniemy Cię prosić, żebyś pozostał z nami poprzez swój Krzyż: Ty, któryś przez Krzyż odłączył się od nas. Prosimy Cię, abyś pozostał z Kościołem; abyś pozostał z ludzkością; abyś nie czuł się skonsternowany, gdy, być może, wielu będzie przechodzić obojętnie obok Twego Krzyża, gdy się oddalą od niego lub w ogóle do niego nie dojdą.

A jednak, prawdopodobnie, nigdy bardziej niż dzisiaj człowiek nie potrzebował tej siły i tej mądrości, którymi Ty sam jesteś, Ty jedynie: dzięki Twemu Krzyżowi.

Pozostań więc z nami w tej przenikliwej tajemnicy Twojej śmierci, przez którą objawiłeś, jak bardzo Bóg ukochał świat. Pozostań z nami poprzez swoją Matkę, której w sposób szczególny powierzyłeś z Krzyża każdego człowieka. Pozostań z nami!

Stat Crux, dum volvitur orbis! Tak, „Krzyż stoi wysoko nad światem, który się zmienia”!

11 kwietnia 1979
Jan Paweł II

Gorzkie żale w wykonaniu chóru Iubilaeum z Lublina.

Dyrygent: Tomasz Orkiszewski