Bóg jest jedynym, który JEST. On jest absolutną pełnią rzeczywistości, absolutną zgodnością Jego świadomości i poznania – z rzeczywistością, którą jest On sam. On jest absolutną PRAWDĄ. Bóg w Trójcy jedyny jest Bogiem prawdy. Syn Boży, Słowo Przedwieczne, które się stało ciałem – jest Prawdą. Duch Święty jest Duchem prawdy.
Nasza „prawda” – jest zgodnością naszego poznania z rzeczywistością; naszych słów – z tym, co jest w naszej świadomości; naszych czynów – z naszymi słowami i wewnętrznymi intencjami. Przebogata jest kraina naszych prawd. A każda z nich, jako prawda, ma w sobie coś Boskiego. Nawet taka, że „dwa razy dwa jest cztery”, że „całość jest większa niż część”. Wszechświat jest przesycony prawdą; każda jego cząsteczka jest tym, czym jest, a nie czym innym: każda jest w sobie prawdziwa. Olbrzymie układy światów stoją prawdą swych cząsteczek najdrobniejszych i prawdą swej całości.
Uczeń Jezusa Chrystusa – to człowiek prawdy, człowiek „z prawdy”. Każde słowo prawdziwe jest dlań imieniem Pana Boga na codzień.
A co prawdą jest – jest nią w obrocie planet na niebiesiach i w ziarnku piasku i w sercu i w kieszeni i wszędzie; inaczej – to żarty (C. Norwid, Listy I, s. 530).
Zawierzono słowom Chrystusa: Poznacie prawdę a prawda was wyswobodzi (J 8, 32) i Niech mowa wasza będzie: tak – tak, nie – nie (Mt 8, 37).
Ks. Jan Zieja
Ewangelia na nowo odczytana. „Znak” 6/1962
Grafika: http://www.pogorzel.com.pl