20. rocznica śmierci Franciszka Gajowniczka

Dziś przypada 20. rocznica śmierci Franciszka Gajowniczka, za którego w 1941 roku w niemieckim obozie Auschwitz oddał życie polski franciszkanin – już teraz święty: o. Maksymilian Maria Kolbe.

Franciszek Gajowniczek urodził się w 1901 r. we wsi Strachomin koło Mińska Mazowieckiego. Później mieszkał w Warszawie. Miał żonę i dwóch synów. Był zawodowym żołnierzem w stopniu sierżanta. Walczył w kampanii wrześniowej broniąc m.in. twierdzy Modlin, po upadku której w 1939 r. dostał się do niewoli. W październiku zbiegł. Próbował przedostać się na Węgry, jednak bezskutecznie.

Był więziony w Zakopanem oraz w Tarnowie, skąd 8 września 1940 r. Niemcy deportowali go do Auschwitz. Gajowniczek był więziony w bloku, w którym Niemcy umieścili pod koniec maja 1941 r. także ojca Maksymiliana Kolbego. Pracowali razem przy pracach ziemnych. Gajowniczek był świadkiem katowania o. Maksymiliana przez capo, który dowiedział się, że jest on duchownym.

Mimo szykan franciszkanin dodawał otuchy współwięźniom. Pod koniec lipca 1941 roku z bloku, w którym był o. Kolbe, uciekł jeden z więźniów. Rozwścieczony kierownik obozu zwołał na plac apelowy wszystkich więźniów z bloku i wybrał dziesięciu, skazując ich na śmierć głodową. Wśród nich znalazł się także Franciszek Gajowniczek, który osierociłby żonę i dzieci. Wtedy z szeregu wystąpił o. Kolbe i poprosił, aby to jego skazano na śmierć w miejsce Gajowniczka.

Franciszek Gajowniczek zmarł dopiero w 1995 r. w wieku 94 lat. 17 października 1971 r. Paweł VI beatyfikował o. Maksymiliana. Kanonizacji dokonał 10 października 1982 r. św. Jan Paweł II. Podczas swej II pielgrzymki do Ojczyzny nawiedził Niepokalanów 18 czerwca 1983 r., gdzie odbyły się historyczne uroczystości pokanonizacyjne.

Źródło: radiomaryja.pl

Wersja do druku